Schorzenie polegające na niekontrolowanym popuszczaniu moczu dotyka znaczny odsetek pań. Mężczyźni znacznie rzadziej chorują na tę przypadłość, jednak i im zdarza się mieć problemy w tym zakresie. Z czego wynikają owe kłopoty i jak się ich pozbyć?
Nietrzymanie moczu – kto na nie cierpi?
Największy odsetek pań cierpiących na naglące czy wysiłkowe nietrzymanie moczu dotyczy kobiet po menopauzie. Młode dziewczyny do 40 roku życia nie mogą jednak czuć się w pełni bezpiecznie. Problem ten przytrafia się bowiem co 8 kobiecie przed czterdziestką. Kłopot zazwyczaj mają panie, które przeszły ciężki poród czy operacje na dolne partie brzucha.
Jaka jest różnica między wysiłkowym a naglącym nietrzymaniem moczu?
Czym różni się naglące a wysiłkowe nietrzymanie moczu Leczenie tego schorzenia jest bowiem możliwe tylko wtedy, gdy pozna się jego przyczynę. Przy wysiłkowym nietrzymaniu moczu największe znaczenie ma osłabienie mięśni dna miednicy. Gdy skacząc, kaszląc czy śmiejąc się głośno – zdarza się oddać mocz niekontrolowanie – mówi się właśnie, że to wysiłkowe nietrzymanie moczu. Z kolei, jeśli czuje się nieprzyjemne parcie na pęcherz i popuszcza kilka kropelek, nawet jeśli pęcherz nie jest całkowicie przepełniony – wówczas ma się do czynienia z tym naglącym niekontrolowanym oddawaniem moczu.
Nietrzymanie moczu leczenie – jak przebiega?
Dobrą nowiną jest to, że z nietrzymania moczu można się wyleczyć. Jeśli nie całkowicie to chociaż zniwelować nasilenie tego problemu. W przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu, zaleca się pracę z rehabilitantem, który pokaże jak prawidłowo ćwiczyć mięśnie Kegla, które znajdują się na dnie miednicy. Nawet kobiety w ciąży powinny rozpocząć tego typu treningi, które w przyszłości mogą uchronić je przed niekontrolowanym popuszczaniem. Z kolei osoby mające problem z naglącym nietrzymaniem moczu powinny postawić na leczenie zachowawcze – zmienić styl życia i dietę, a także mogą zacząć przyjmować środki farmakologiczne, które w pewnym sensie uspokajają pęcherz i powodują, że parcie na cewkę jest mniejsze. Istnieją również bardziej inwazyjne zabiegi, takie jak ostrzykiwanie toksyną botulinową pęcherza.
