Jadłospis człowiek zna odkąd tylko stąpa po powierzchni ziemi. Jadłospis ulegał ewolucji wraz upływem lat oraz zmianami zachodzącymi w ciele człowieka. Początki jadłospisu ludzi są bardzo ubogie. Główne danie stanowi mięso z upolowanych zwierząt. Pierwsi ludzi bowiem czynnie zajmowali się łowiectwem oraz zbieractwem.
Główne źródło pożywienia stanowiła zwierzyna łowna z okolicy, w której stacjonowało dane plemię. Miejsce, gdzie plemiona przebywały nie były stałe. Dlatego nazywamy ich tryb życia koczowniczym, ponieważ ludzie pierwotni bardzo dużo podróżowali. Głównym celem ich podróży były migrujące stada zwierzyny łownej oraz wykorzystanie okolicznych złoży naturalnych. Do takich złóż zaliczamy między innymi pożywienie oraz zioła, które pozyskać można z lasów. Jednakże najważniejszym czynnikiem decydującym o podróży plemienia były migracje zwierzyny łownej. Stanowiła ona bowiem podstawę jadłospisu ludzi pierwotnych. To właśnie mięso dostarczało im głównych i najważniejszych składników odżywczych, które decydowały o zdrowym rozwoju młodych organizmów oraz odpowiednim odżywieniu organizmów po okresie dorastania. To właśnie ta dieta decydowała w głównej mierze o tym czy dane plemię przetrwa czy zginie w tym brutalnym świecie.
Jeśli członkowie plemienia byli odpowiednio odżywieni oraz wypoczęci mieli oni siły, aby polować na zwierzynę łowną w okolicy co z kolei dostarczało plemieniu żywność bez, której długo by nie przetrwali. Poza mięsem spożywali oni również płody natury znalezione w lesie, które z kolei dostarczały niezbędnych witamin do odpowiedniego funkcjonowania na przykład układu odpornościowego członków plemienia. Z całą pewnością nie był to jadłospis na odchudzanie, bardziej na budowanie tkanki mięśniowej oraz przyrost tłuszczu, który zapewniał ówczesnym ludziom ciepło w mroźne dni. Wszystko było spowodowane brakiem ciepłych ubrań jakie znamy obecnie, żeby poprawić swoją sytuację podczas zim ludzie otulali się skórami wcześniej upolowanych i oprawionych zwierząt.
Sytuacja uległą zmianie po podjęciu decyzji o osiedleniu się w jednym miejscu. Wówczas ludzie porzucili koczowniczy tryb życia na rzecz osiadłego trybu życia. Nie zrezygnowali oni jednak jeszcze ze zbieractwa oraz łowiectwa. Główne zmiany jakie zaszły w ich życiu to zamieszkanie w budowlach wcześniej przez nich zbudowanych oraz na zaczęciu uprawiania ziemi. Były to pewnego rodzaju ułatwienia jednak w przypadku nieurodzaju podczas zbioru plonów bardzo często cała osada była zmuszona głodować całą zimę.
